Tak wygląda zegar, który zrobiłam ostatnimi czasy. Trochę się naczekał, bo niebardzo wiedziałam jak ma wyglądać jego ostateczne oblicze.
Myślę, że to jest najbardziej odpowiednie.
A co Wy sądzicie?
A jego historia była taka:
Pewnego razu, u pewnego zbieracza starych rzeczy, znalazłam starą rozwalającą się spiżarenkę. Była tak stara i tak brzydka, że Pan A do którego zawiozłam ten /tu zacytuję jego słowa/ ,,śmieć"( nadmieniam, iż wtedy jeszcze nie wiedziałam jak ją odnowić i za co się zabrać, nie umiałam malować i uważałam, że musi zrobić to ktoś, kto się tym zawodowo zajmuje).
Pan A pokręcił z niechęcią głową (bo jest bardziej specjalistą ale w odnawianiu holenderskich mebli niż antyków), wyskoczył z ceną za renowację, a ja wyskoczyłam z papci jak już ją poznałam.
Mój M stwierdził, (a że jest bezgranicznym optymistą),jak to my nie zrobimy? Na pewno zrobimy i to o sto razy lepiej.
Tak więc zabraliśmy ,,śmiecia" do domu.
I tak właśnie dzięki niechęci Pana A., zaczęliśmy krok po kroku odnawianie.
Nie mam zdjęcia z wersji pierwotnej całej spiżarenki.
A drzwi wyglądały tak:
Potem tak.
Spiżarnia od której są te drzwi ma inne przeznaczenie, ale o tym w innym poście.
Drzwi czekały czekały, aż razu pewnego zastanawiając się nad brzydką sosnową tarczą zegara, wpadłam na pomysł,że pomaluję ów zegar i dodam nadruk.
A idealnym miejscem jego bytowania będą drzwi od spiżarni.
Tak też zrobiłam.
W między czasie odnowiłam dwa kinkiety.
Gdy je nabyłam były zielone i tak wyglądały.
Po oczyszczeniu tak
Po malowaniu i przecierce tak
A po zawieszeniu w miejscu docelowym w sąsiedztwie zegara tak
Aha zapomniałam o wianku wykonanym z gałęzi wierzby i pomalowanym na szaro.
Oj, dziś to dopiero wyszedł post w rozmiarze XL.
Dobranoc!
